Indien u te maken krijgt met een echtscheiding is het van belang dat u de juiste rechtshulp kiest. Er zijn ontzettend veel bureaus die zich profileren als deskundig maar bij wie de relevante opleiding in familierecht ontbreekt. Zij houden zich bezig met echtscheiding en zijn commercieel. U behoort voor hen tot een interessante markt. Eén op de 3 huwelijken eindigt immers in een scheiding. Maar vaak ontbreekt het bij de medewerkers aan relevante juridische kennis van het familierecht.

“Don’t confuse your Google search with my law degree”

Deze quote las ik onlangs op een tegeltje. En dat onderschrijf ik ten zeerste. Niet-juristen halen hun wijsheid vaak van het internet en maken veelal gebruik van gekopieerd materiaal met interessant klinkende juridische teksten. Maar als je niets weet van de onderliggende wetten, (komende) wetswijzigingen en de dagelijkse rechtspraak kan er ontzettend veel mis gaan. En het reparatiewerk kost u uiteindelijk onnodig veel geld.

Ik adviseer u daarom te allen tijde te kiezen voor een gespecialiseerde familierecht advocaat die is aangesloten bij de Vereniging van Familie Advocaten en Scheidingsmediator; de VFas. De advocaten van de Vfas zijn hoog opgeleide familierecht advocaten die zich uitsluitend bezig houden met zaken op het gebied van familierecht. Wendie Zwart-Peters heeft als familierecht advocaat en mediator inmiddels ruim 20 jaar ervaring met familierecht. Zij is aangesloten bij alle erkende en relevante beroepsverenigingen zoals de Vfas en de VvCP (collaborative divorce), en uiteraard ook bij de Orde van Advocaten en de MfN (Mediatorsfederatie).

In het familierecht is mediation niet meer weg te denken. Mediation is voor iedereen weg gelegd. Oké voor bijna iedereen. Voor diegenen onder u, die bereid en in staat zijn tot het sluiten van een compromis. Maar ook voor diegenen onder u, die eigenlijk liever niet willen scheiden. Of die wel willen scheiden maar boos zijn, of verdrietig en kampen met emoties. Het is een misverstand dat mediation alleen voor de mensen is weg gelegd die samen besluiten te gaan scheiden. Die redelijk goed in staat zijn om samen aan tafel te zitten. En in staat zijn om te praten over de gevolgen van hun keuze. Indien u goed in staat bent om samen te overleggen over de gevolgen van uw scheiding, kunt u op diverse manieren uit elkaar, zonder problemen. Mediation is voor u wel de snelste en goedkoopste oplossing. Want korte lijnen heeft tot voordeel dat de communicatie minder tijd kost. Standpunten, wensen en behoeften kunnen vlot worden uitgewisseld. Beslissingen kunnen snel worden genomen. Als dit bij u het geval is, dan kunnen we bij Zwart-Peters Familierecht samen heel vlot door de stof, en voeren we een versnelde procedure uit. U kunt dan in no-time gescheiden zijn en verder met uw leven.

Juist voor mediation kiezen!

Maar juist ook diegenen die niet willen of kunnen praten, de ander niet willen zien of spreken, boos of gekwetst zijn, bang zijn of niet instaan voor zichzelf bij het treffen van de ander. Of nog erger. Als u tot die categorie behoort moet u mijns inziens juist kiezen voor mediation. Want dan valt er een wereld te winnen. Met mijn professionele hulp en begeleiding leert u elkaar weer te horen en te zien. Leert u de ander om u weer te zien. Want als u kinderen heeft, of een gemeenschappelijk netwerk, dan blijft u met elkaar verbonden. Dan komt u elkaar steeds weer tegen. En de enige die uiteindelijk last heeft van een slechte verhouding met uw ex, dat bent u helaas zelf.

Mocht u toch nog twijfelen of mediation voor u gaat werken? Belt u dan met Zwart-Peters Familierecht voor vrijblijvende informatie. Ik wil u te allen tijde telefonisch te woord staan. Ik vind het fijn als ik u kan helpen. Daar ben ik voor. En daar ben ik goed in.

Een van de onderwerpen die aan bod zal komen bij uw echtscheiding, is alimentatie. Niet altijd natuurlijk. Als u geen kinderen heeft en ook geen behoefte aan partneralimentatie, dan is dit onderwerp niet aan de orde. In alle overige gevallen wel. Er zijn twee soorten alimentaties: kinderalimentatie en partneralimentatie.

Kinderalimentatie is bestemd voor het kind, maar wordt betaald aan de ouder bij wie het kind woont. De hoogte van deze alimentatie wordt bepaald door 3 factoren: De leeftijd van het kind, het aantal kinderen met wie dit kind in het gezin verblijft, en het inkomen van beide ouders. Aan de hand daarvan wordt bepaald wat het kind nodig heeft. Vervolgens wordt berekend wie van de ouders welk deel van die kosten voor zijn/haar rekening moet nemen. Dit hangt mede af van de vraag waar het kind woont en hoe vaak het bij de andere ouder verblijft. De ouder bij wie het kind niet woont, krijgt een korting op de alimentatie. Deze korting hangt af van de mate van zorg en varieert van 15% bij een weekendregeling tot 35% bij een co-ouderschap.

Er bestaat ook nog alimentatie voor een jong-meerderjarige, van 18 jaar of ouder. Als een kind van 18+ studeert of een opleiding volgt heeft hij ondanks zijn meerderjarigheid nog wel behoefte aan een bijdrage in de kosten van levensonderhoud en studie. De verplichting van de ouders jegens hun kind duurt dus niet tot 18 maar tot 21 jaar. Daarna houdt het -wettelijk gezien- helemaal op. Ouders kunnen wel in het kader van hun echtscheiding samen afspreken hun kind van 21+ te blijven onderhouden. Meestal verbinden ouders daaraan de voorwaarde dat het kind met redelijke resultaten en in overleg met beide ouders een opleiding volgt of studeert. In het echtscheidingsconvenant kunt u dit vastleggen. U doet er goed aan ook een maximum termijn vast te leggen, bijvoorbeeld tot het 25-ste levensjaar.

Partneralimentatie

Partneralimentatie is bestemd voor de ex-partner die niet of niet volledig in eigen levenshoud kan voorzien. Alimentatie is vaak een lastig onderwerpen voor exen. De intrinsieke motivatie om voor de ex te willen betalen ontbreekt soms. De wetgever en de rechter zijn echter nog steeds van oordeel dat partneralimentatie zijn grondslag vindt in de lotsverbondenheid tussen echtgenoten, die door het huwelijk is gecreëerd. En dat zal niet zo snel veranderen. Wat wel zal veranderen is de termijn van alimentatie. Nu geldt de alimentatie voor maximaal 12 jaar. Dit zal gaan wijzigen in maximaal 5 jaar.

Net als bij kinderalimentatie wordt de hoogte van het bedrag berekend aan de hand van de behoefte van de alimentatie-gerechtigde enerzijds, en de draagkracht van de alimentatie-plichtige anderzijds. Op grond van de rechtspraak is de zogenaamde Hof-norm ontwikkeld. Die norm houdt in dat de rechter er van uit gaat dat de alimentatie gerechtigde een behoefte heeft van 60% van het voormalige netto gezinsinkomen. Het inkomen van de beide partners tel je bij elkaar op. Daar trek je de kosten van de kinderen van af. En van dat bedrag neem je 60%. Als eenmaal is vastgesteld wat de behoefte is, bereken je aan de hand van een rekenmodel of de alimentatie plichtige in staat is dit bedrag te gaan betalen. Indien u wilt weten wat in uw geval de uitkomst van een dergelijke berekening is, neemt u dan contact op met Zwart-Peters Familierecht. Een alimentatieberekening is zo gemaakt.